Ter illustratie een stukje uit het interview uit "Het Parool" met Derksen's zoon Jan jr., zelf ook een sporter (schaatser) van formaat.
"Mijn vader was de wielrenner. De goede wielrenner. En als je een vader hebt die daar in uitblinkt en je gaat zelf ook fietsen, dan gaat men vergelijken. Dat vond ik vervelend. Die wedstrijd ging ik niet winnen. Zeker omdat hij op zo’n hoog niveau heeft gesport. Alles stond thuis in het teken van fietsen. Er was geen vakantie want er moest gefietst worden. Elke dag, ook met Kerstmis en oud en nieuw.”
“Acht jaar was ik tijdens het WK baanrijden in 1959. Aan de vooravond van de halve finales had ik van mijn opa een koekoeksklok gekregen. Mijn vader kon nog een keer wereldkampioen worden. Hij was nerveus. Er hing spanning in huis. Als kind kun je dat niet verwoorden maar ik voelde dat er iets broeide.”
“Op vrijdagavond werd mijn nieuwe klok opgehangen. Elf uur heeft de klok nog gehaald, maar twaalf uur niet meer.” Hij lacht. “Mijn vader kwam mijn kamer binnen: ‘Ik kan niet slapen’ en krak, pats, boem! Klok stuk, deur dicht, slapen. Hij is die keer geen wereldkampioen geworden. Er is nooit meer met één woord over de klok gerept.”
“Een paar jaar later ging ik met mijn vader naar Rih, in de Westerstraat, waar ik een heel bijzonder racefietsje kreeg. Met de originele zijden regenboogtrui van mijn vader fietste ik als een idioot rond ons huizenblok. In de Okeghemstraat ging ik ongenadig op mijn plaat. De legendarische woorden van mijn vader, ik hoor ze hem nog spreken: ‘Godverdomme! Mijn trui!’ Mijn moeder stond achter hem en zei: ‘Het kind! Hij bloedt!”
Droog: “Er was verschil van interpretatie, zullen we maar zeggen.”
“Schaatsen en fietsen liggen dicht bij elkaar en de Jaap Edenbaan was net geopend. Ik ben gaan schaatsen en daarmee heb ik echt mooie perioden gehad: EK’s en WK’s gehaald.”
“Achteraf weet ik dat mijn vader trots was, maar ik weet zeker dat hij diep in zijn hart heeft gehoopt dat ik op de fiets zou stappen. Alleen: hij heeft het nooit gezegd. Ik heb een groot respect voor hem. Wij hadden niet een relatie waarbij we heel veel spraken maar het contact was goed. Hij heeft een paar moeilijke laatste jaren gehad omdat hij geestelijk achteruit ging. Maar hij heeft geroepen: ‘Ik heb een prachtig leven gehad. Ik zou het zo weer doen.’ ".
Op 20 oktober zal Jan Derksen jr. de kampioensfiets van zijn vader (een zilveren Rih) in Apeldoorn laten zien. De zijden regenboogtrui zou er ook wel eens bij kunnen zijn, net als wat andere mooie Derksen spullen. Een koekoeksklok zal waarschijnlijk ontbreken.
Klik op de foto om een filmpje te bekijken.
One of the greatest of the Dutch cycling: Jan Derksen. 3 times World Champion sprint (1x as an amateur , 2x as a professional ).
To illustrate, here's a small part from an interview the newspaper "Het Parool" had with Derksen's son John Jr., an athlete of stature himself (speed skating).
"My father was the cyclist. The good cyclist. And if you have a father who excels and you yourself become a bicycle racer, then people can compare . That was annoying. I could not win that game. Especially because he has performed at such a high level. At home everything was in the sign of bicycles. There was no holiday because there was cycling. Every day, even at Christmas and New Year."
"I was eight years old at the World Championships track cycling of 1959 . On the eve of the semifinals, I had gotten a cuckoo clock from my grandfather. My father could become world champion again. He was nervous. There was tension in the house. As a child you can not describe that, but I felt that something was going on." "On Friday night , my new clock was hanging on the wall. At eleven o'clock , the clock was still there, but not anymore at twelve." He laughs . "My father came into my room, 'I can not sleep' and crack , crash , boom! Clock in pieces, door shut , sleep. That time he didn't win the World Championships. Nobody ever mentioned a word about the clock." "A few years later I went with my father to Rih, in Westerstraat, where I got a very special race bike. Wearing the original silk rainbow jersey of my father, I rode like an idiot around our block. In Okeghemstraat I mercilessly hit the pavement. The legendary words of my father, I can still hear him speaking it out: 'Damn! My jersey!'. My mother stood behind him and said: 'The Child! He's bleeding!' ". Laconically: "There was a difference in interpretation , so to say.""Ice skating and cycling are close together and the Jaap Eden skating rink had just opened. I started skating and I had a really nice time: participated in European Championships and World Championships". "Looking back, I know my father was proud, but I'm sure he hoped deep in his heart that I would get on a bike. But: he never said so. I have a great respect for him. We did not have a relationship where we talked a lot but the relationship was good. He has had a difficult last few years because he was deteriorating mentally. But he called: 'I had a wonderful life. I would do it like this again.' ".
On 20 October, Jan Derksen jr. will show his father's champion bicycle (a silver Rih) in Apeldoorn. The silk rainbow jersey may also be there, just like a couple of other nice Derksen goodies. However, a cuckoo clock is not likely to be there.
Click on the picture above to see a movie.
